من دلم می خواهد

   خانه ای داشته باشم پر دوست

   کنج هر دیوارش، دوست هایم بنشینند آرام

   گل بگو      گل بشنو

   هر کسی می خواهد

   وارد خانه ی پر عشق و صفایم گردد

   یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه دهد!

   شرط وارد گشتن، شستشوی دل هاست

   شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست

   بر درش برگ گلی می کوبم

   روی آن با قلم سبز بهار، می نویسم:

   ای یار،

             خانه ی دوستی ما اینجاست!

   تا که سهراب نپرسد

   " خانه ی دوست کجاست؟! "